Przegląd Wojskowo Historyczny - Blog

Przyczyny Mówiąc o dwudziestoleciu międzywojennym, kojarzymy je z narodzinami faszyzmu, wojną polsko-bolszewicką, czy Wielkim Kryzysem. Zapominamy jednak o przewrocie wojskowym w Hiszpanii i wojnie domowej, która nastąpiła w jego wyniku, wojnie, która stała się poligonem doświadczalnym dla Niemców, Włochów, Sowietów i innych, którzy wysyłali na półwysep Iberyjski ochotników i sprzęt. Jak doszło do konfliktu w ojczyźnie konkwistadorów i torreadorów? W 1931 w Hiszpanii zniesiono monarchię i wprowadzono republikę, zwaną Drugą Republiką Hiszpańską (I Republiką było państwo istniejące między 11 lutego 1873 a 29 grudnia 1874). Idealny, jakby się zdawało, ustrój szybko zawiódł - pierwszy republikański premier, pięćdziesięcioletni Manuel Azana y Diez, zagorzały antyklerykał i ateista, z zapałem zajmował się tępieniem kościoła katolickiego, mniej uwagi poświęcając stanowi gospodarki i innym istotniejszym sprawom. Nie bez wpływu pozostał Wielki Kryzys Ekonomiczny, którzy dotknął także His

... czyli jak skończył Marek Lepidus. Wielu z Was zapewne pamięta z lekcji historii pojecie triumwiratów - dwukrotnie występujących w historii republiki rzymskiej przymierzy trzech wpływowych person w Rzymie, które w praktyce podzieliły władzę w pańśtwie, przede wsystkim dla uniknięcia wzajemnych konfliktów (co zresztą się nie udało). W pierwszym triumwiracie wzięli udział Juliusz Cezar, Gnejusz Pompejusz i Marek Krassus, natomiast w drugim - Oktawian August, Marek Antoniusz i Marek Lepidus. O ile na pewno znacie postaci Cezara, Oktawiana Augusta, Marka Antoniusza, Pompejusza, a nawet Krassusa, który zginął w bitwie pod Carrhae. Niewiele mówi się natomiast o Marku Lepidusie, uczestniku drugiego triumwiratu. Trzech triumwirów - Oktawian, Marek Antoniusz i Marek Lepidus. Zacznijmy od początku. Lepidus urodził się prawdopodobnie około 88-89 r p.n.e. jako syn Marka Emiliusza Lepidusa, który był przywódcą odrodzonego stronnictwa popularów, tj. ugrupowaniu działającemu w intere

... czyli włoska broń strzelecka II wojny światowej Kiedy słyszymy połączenie "Włosi" i "II wojna światowa" w jednym zdaniu, kojarzymy raczej obrazy długich kolumn włoskich jeńców schwytanych przez Brytyjczyków podczas operacji "Compass" i klęski na praktycznie każdym froncie, nie licząc Albanii i drugiej wojny abisyńskiej. Zapominamy jednak, że ich sukcesy (a raczej brak) wynikał nie tyle z braku waleczności co z na prawdę marnego (z nielicznymi wyjątkami) sprzętu bojowego. Mówię przede wszystkim o wojskach pancernych i broni przeciwpancernej. A jak było z bronią strzelecką - pistoletami maszynowymi, karabinami itp.? Przekonajmy się. Uno. Podstawa - Karabinek Mannlicher-Carcano wz. 1891 i karabin Mannlicher-Carcano wz. 1938 Podstawę uzbrojenia piechoty każdej armii świata na początku II wojny światowej stanowiły karabiny lub karabinki. Zgodnie z tendencją po pierwszej z wielkich wojen nacisk zaczęto kłaść na manewrowość, a co za tym idzie -

28 listopada 1950 r., wojna koreańska, drugi dzień bitwy pod Wawon - ramię w ramię z amerykańską 8. Armią w walkach przeciwko Chińczykom walczą członkowie Brygady Tureckiej pod dowództwem wiekowego (58 lat) generała Tahsina Yazici. Na wieść o zamierzonym odwrocie Yazici miał odpowiedzieć podczas bitwy "Czemu mamy się wycofać? Zabijamy Chińczyków!". Po raz pierwszy w historii Republiki Turcji jej żołnierze walczą tak daleko od domu, pierwszy raz od wojny o niepodległość biorą w tak zaciętych walkach.  Tahsin Yazıcı otrzymuje Srebrną Gwiazdę z rąk generała Waltona Walkera, 15 grudnia 1950 r. 5 miesięcy wcześniej, 25 czerwca 1950 r. Korea Północna zaatakowała Koreę Południową, rozpoczynając w ten sposób trzyletnią wojnę, która po pierwszym roku działań przybrała formę wojny pozycyjnej, jaką pamiętali jeszcze weterani I wojny światowej. Pierwszym krajem, który odpowiedział na Rezolucję 83 ONZ było USA, drugim zaś - Turcja. 29 czerwca 1950 r. turecki rząd wystosował krótką